W październiku 1939 r., krótko po otwarciu w Forcie VII pierwszego na ziemiach polskich hitlerowskiego obozu koncentracyjnego, Niemcy przeprowadzili w Konzentrationslager Posen akcję uśmiercania gazem osób chorych psychicznie. W jednej z remiz artyleryjskich uruchomiona została pierwsza w historii komora gazowa dla masowego mordowania ludzi. Zastosowanie gazu jako środka masowej zagłady testowano najpierw na pacjentach Zakładu Psychiatrycznego w Owińskach oraz oddziału psychiatrycznego Kliniki Neurologiczno-Psychiatrycznej Uniwersytetu Poznańskiego. W ciągu blisko 2 miesięcy funkcjonowania komory gazowej w Forcie VII uśmiercono ok. 300 psychicznie chorych. Testy przerwano, gdyż przywożony w butlach tlenek węgla (czad) uznano za mało „wydajne” narzędzie zabijania.
Do tej pory nie było w Polsce dużej wystawy nt. eksterminacji chorych psychicznie przez Niemców. Wystawa jest prezentowana w lewej części koszar szyjowych Fortu VII.
Na wystawie można zobaczyć m.in. hitlerowskie plakaty propagandowe i kopię tzw. rozkazu eutanazyjnego Hitlera z 1939 roku. Wystawa obrazuje jak pod hasłem „Vernichtung von lebensunwertem Leben” („likwidacja życia niewartego życia”) rozpoczęto na wielką skalę akcję zabijania osób psychicznie chorych. Akcja nosiła kryptonim T4, pochodzący od berlińskiego adresu biura, w którym urzędowało jej kierownictwo – Tiergtenstrasse 4.
