Skrzynia jest masywna, drewniana, jasnobrązowa i okuta metalem, a w przekroju ma kształt trapezu z krótszą podstawą u dołu. Taki nietypowy kształt był bardzo praktyczny wówczas, gdy tabory przemieszczały się na wozach konnych z ogumionymi kołami. Trapezowata skrzynia idealnie bowiem wpasowywała się między burty wozu i mogła też służyć jako siedzisko dla woźnicy. Takich skrzyń ustawiano na wozie kilka, jedna za drugą, maksymalnie wykorzystując przestrzeń ładowną tego środka transportu.
Aby skrzynię było łatwo przenosić, wyposażono ją w dwa metalowe uchwyty – jeden z przodu, a drugi z tyłu. Ponieważ mieściła często w sobie cenną zawartość, można też było ją zamknąć: w przedniej ścianie ma wmontowane dwa zamki o prostokątnych szyldach.
Skrzynię pakowano w tej samej pozycji, w jakiej ustawiano ją do transportu. Unoszone do góry wieko odsłania całe wnętrze skrzyni i jest zamocowane na solidnych, metalowych zawiasach. Na wewnętrznej stronie wieka skrzyni wypalono litery KOP, co świadczy o tym, że należała ona do taborów Korpusu Ochrony Pogranicza.
